‘‘สงฺขาตธมฺมสฺส พหุสฺสุตสฺส,

วิปสฺสโต [สมฺปสฺสโต (สี. ปี.)] โลกมิมํ ปรญฺจ;

อิฏฺฐสฺส ธมฺมา น มเถนฺติ จิตฺตํ,

อนิฏฺฐโต โน ปฏิฆาตเมติฯ

‘‘ตสฺสานุโรธา อถวา วิโรธา,

วิธูปิตา อตฺถคตา น สนฺติ;

ปทญฺจ ญตฺวา วิรชํ อโสกํ,

สมฺมา ปชานาติ ภวสฺส ปารคู’’ติฯ ฉฏฺฐํ;

7. ปฐมเคลญฺญสุตฺตํ

[255] เอกํ สมยํ ภควา เวสาลิยํ วิหรติ มหาวเน กูฏาคารสาลายํฯ อถ โข ภควา สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยน คิลานสาลา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน นิสีทิฯ นิสชฺช โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ –

‘‘สโต, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สมฺปชาโน กาลํ อาคเมยฺยฯ อยํ โว อมฺหากํ อนุสาสนีฯ

‘‘กถญฺจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สโต โหติ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ กาเย กายานุปสฺสี วิหรติ อาตาปี สมฺปชาโน สติมา, วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ; เวทนาสุ เวทนานุปสฺสี วิหรติ…เป.… จิตฺเต จิตฺตานุปสฺสี วิหรติ…เป.… ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ อาตาปี สมฺปชาโน สติมา, วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ ฯ เอวํ โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ สโต โหติฯ